Onze
ochtendwandelingen vinden altijd hier in de buurt plaats. Regelmatig ontmoeten
we dan nieuwelingen, mensen en honden die we nog nooit eerder ontmoet hebben.
Soms ligt dat aan ons (nieuwe wandelroute, ander uur), soms aan hen (pas
verhuisd, eerste viervoeter).
Vaak worden
ze ‘vaste’ mensen en honden. Zo liepen we vanmorgen opnieuw het ‘koppel’ van maandag tegen het lijf. Voor Doby gaan staan was ditmaal niet nodig, hij bleef mooi ontspannen. Een wederzijds kameraadje, dat toevallig net de hoek om kwam, brak het laatste restje ijs. Doby heeft een nieuw vriendje. Een speelvriendje nog wel.
Wat een opluchting.