“Blijf
binnen tot na de middag”: waarschuwt weerman Frank Deboosere. Nu heb ik geen
doodsverlangen, maar met deze stormwind binnen blijven? Nee, dat kan ik echt
niet. Veiligheidshalve houd ik het wel bij een wandeling tussen de velden.
Zoals reeds
eerder beschreven geniet ik van het gevoel en het geluid. Met stormweer geniet
ik extra. Ook van speelse duwtjes in mijn rug en zijde, die me af en toe uit evenwicht
blazen, en me kortstondig hetzelfde gevoel geven als wanneer een golf in de branding
je opheft en meeneemt. Ik geniet niet alleen. Doby springt op en neer, en stuitert in het rond. Groepjes spreeuwtjes dansen in de lucht. Kraaien stijgen in colonne op uit de bomen, fladderen even tegen de wind in, en laten zich dan weer zakken. Meeuwen krijsen boven onze hoofden, kwetterende zwaluwtjes scheren langs. Ooit las ik ergens dat bepaalde soorten vogels in dit weer graag spelen, we zien er inderdaad meer dan normaal.
Maar wanneer de wind voor de zoveelste keer plagerig ons balletje middenin de doornstruiken blaast, zucht ik toch even. Vooral omdat ik degene ben die de kastanje uit het vuur mag halen.